Dag 19. Page

OMG, wat een slechte nacht, te warm, teveel herrie van de buren, te koud, elleboog van Sem in mijn gezicht…..pffft. Dan val ik toch in slaap natuurlijk vlak voordat de wekker gaat. Uitgerekend vandaag natuurlijk de wekker…. Maar dan bedenk ik me dat we vandaag een prachtig, wonderlijk natuur fenomeen gaan zien. De Antelope Canyon. Rapido kleden we ons aan en gaan beneden eten. Het is een goed uitgebreid ontbijt. Er staat zelfs een pannenkoek automaat! Knopje drukken en hupsakee en rolt zo een pannenkoek uit aan de zijkant.

Nog even wat foto's van de hotelkamer:

Na het ontbijt gaan we op pad, de tour begint vlak om de hoek van ons hotel en kunnen er dus in een minuutje heen lopen. We rekenen af en mogen dan in een jeep gaan zitten….Ma, Sem en ik mogen in de auto zelf gaan zitten. Pa en Mike zitten in de achterbak, die dus geheel open is. Sem is even teleurgesteld dat hij daar niet zit, maar later vindt hij het te gek dat hij bij de grote Indiaan in de auto zit, vooral als we over het losse zand scheuren en beuken. Ma en ik zijn ook blij dat we in de gordels zitten en niet in dat achterbakje stuiteren :-) Het zand vliegt om je oren, hahahhaha, de Indiaan probeert een aantal keer de jeep in 4wheel drive te krijgen maar lukt telkens niet. Dan maar gewoon heel hard over de zandvlakte scheuren!

Dan komen we bij de Canyon, die eigenlijk van buitenaf niet goed te zien is.  Het lijkt een gewone rots met een spleet erin, maar als je dan die kier binnen stapt is het alleen nog maar WAUW…...

Na oneindig veel foto's :-) staan we weer buiten aan de andere kant van de Canyon. WAUW WAUW WAUW. We luisteren nog naar een aantal Navajo verhalen van onze gids "Chief Slow Horse" Hij speelt nog wat op een fluit. Als je je even geestlijk losmaakt van alle andere mensen is het prachtig…..

Daarna gaan we door de Canyon weer terug naar de Jeeps en sjezen met dezelfde snelheid weer terug. Mike heeft er niet veel vertrouwen in, hahaha

Als we weer terug zijn en zijn bekomen, gaan we weer op pad. Pa wil graag een bootje huren en lekker varen op Lake Powell. We rijden naar de Antelope Point Marina, daar blijken alle boten verhuurd te zijn voor vandaag. Balen zeg….Tja, er zit nog een Marina, de Wahweap Marina, we gaan daar maar even kijken of ze nog iets hebben. We hebben niet veel hoop maar mochten ze niks hebben dan gaan we gewoon lekker zwemmen aan het meer.

Bij Wahweap aangekomen blijken ze nog wel wat bootjes te hebben. Het wordt een speedboot! OMG, als dat maar goed gaat. Ma en ik zien onszelf al helemaal lekker in de zon liggen terwijl we over het water cruisen. Dus hupsakee, na alle uitleg en formaliteiten stappen we aan boord van ons bootje! GAAF!

Als Pa ons dan het open water op loodst, gaat het gas open. Sjezus, dat gaat het heel hard. Niks niet lekker in de zon cruisen. Gewoon jezelf keihard vasthouden! We knallen over de golven, botsen heen en weer. De mannen gaan helemaal uit hun dak. Ma en ik komen niet meer bij van het lachen omdat we dit toch heel anders hadden voorgesteld. Ik heb dus ook geen foto's kunnen maken, want of te veel water in de buurt of we gingen veel te hard. 

We hebben in elk geval ons heerlijk vermaakt 2 uurtjes op de boot. Daarna moesten we wel echt even bijkomen. We zijn lekker op het strand gaan liggen, waar Sem en Mike nog even hebben gezwommen. Die hadden de smaak te pakken gekregen nadat ze tijdens het varen ook een aantal keer vanaf de boot waren gesprongen om te zwemmen.

Zo rond een uurtje of 5 hebben we het wel gezien en vertrekken we naar de kamers terug. We kleden even snel om want we moeten nog een paar boodschapjes doen bij de WalMart. We shoppen er nog wat en eten er nog wat. Dan echt terug naar het hotel, lekker in bad en tv kijken. Wat een dag!

Morgen gaan we weer op pad! Op naar de Grand Canyon!